Wymagania językowe w ofertach pracy – kiedy są dopuszczalne, a kiedy nie?

W codziennej pracy urzędu spotykamy się z wątpliwościami pracodawców dotyczącymi poprawnego formułowania wymagań wobec kandydatów. Jednym z częstszych tematów są wymagania językowe – w szczególności znajomość języka obcego lub polskiego na określonym poziomie.

Rozumiemy, że dynamiczny rynek pracy oraz potrzeby kadrowe firm często wiążą się z koniecznością zatrudnienia osób znających konkretny język – np. do obsługi klientów zagranicznych czy pracy w międzynarodowym środowisku. Jednocześnie jesteśmy zobowiązani do weryfikacji ofert pod kątem zgodności z przepisami o równości szans i zakazie dyskryminacji.

Dlatego przygotowaliśmy krótkie podsumowanie najważniejszych zasad oraz przykładów, które – mamy nadzieję – rozwieją wątpliwości i pomogą Państwu bezpiecznie i skutecznie formułować wymagania językowe w ofertach składanych do PUP.

Wymagania językowe w ofertach pracy zgłaszanych do PUP

Zasady ogólne:

• Równe traktowanie: Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, jak i Kodeks Pracy, wyraźnie zakazują dyskryminacji kandydatów do pracy ze względu na m.in. ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, wyznanie czy narodowość.
• Kontrola PUP: Powiatowy urząd pracy nie przyjmie ogłoszenia zawierającego wymogi naruszające zasadę równego traktowania (np. preferencje względem określonych narodowości).
• Uzależnienie od potrzeb stanowiska: Wymaganie znajomości języka obcego jest dopuszczalne tylko, gdy jest obiektywnie uzasadnione zakresem pracy (np. kontakty z klientami zagranicznymi).
• Ryzyko dyskryminacji: Jeżeli znajomość języka nie jest niezbędna na danym stanowisku, narzucenie takiego wymogu może stanowić pośrednią dyskryminację (np. ze względu na narodowość).

Przykłady sformułowań:

• Dopuszczalne: „Wymagana znajomość języka angielskiego (min. B2) – niezbędna do obsługi korespondencji z klientami zagranicznymi.”
• Dopuszczalne: „Komunikacja z klientami niemieckojęzycznymi – wymagana płynna znajomość języka niemieckiego (min. B1).”
• Niedopuszczalne: „Oferta pracy tylko dla osób narodowości [X]” (narusza zakaz dyskryminacji ze względu na narodowość).
• Niedopuszczalne: „Wymagana biegle znajomość języka ukraińskiego – praca tylko dla obywateli Ukrainy” (wymóg nieuzasadniony merytorycznie – stanowi dyskryminację).

Rekomendacje dla pracodawców:

• Uzasadnij wymóg języka: W opisie stanowiska podaj poziom i cel znajomości języka (np. „pisanie raportów w języku X” lub „kontakt z klientem Y”), aby wykazać, że jest on niezbędny do pracy.
• Konkretne poziomy językowe: Zamiast ogólników wpisuj konkretne poziomy (np. A2, B1) – ułatwia to ocenę oferty przez urząd i kandydatów.
• Brak odniesienia do pochodzenia: Nigdy nie odwołuj się do przynależności narodowej czy miejsca zamieszkania (np. „tylko osoby spoza Polski”) – skup się wyłącznie na wymaganych umiejętnościach.
• Oferty dla kandydatów UE/EOG: Jeśli ogłoszenie kierujesz także do obcokrajowców, określ wymaganą znajomość języka polskiego (poziom) oraz język, w jakim może się z Tobą kontaktować kandydat.
• Transparentność i pomoc: Korzystaj ze wsparcia PUP – urząd może pomóc w precyzyjnym sformułowaniu oferty zgodnie z prawem i standardami rynkowymi.

W razie wątpliwości:

• Skontaktuj się z PUP: Jeśli masz pytania lub nie jesteś pewny wymogów, zgłoś się do Powiatowego Urzędu Pracy. Pracownicy urzędu służą pomocą i doradzą, jak poprawnie przygotować ofertę pracy zgodnie z przepisami.

Przyjmowanie ofert pracy oraz informacja:

• pokój 314, III piętro
• tel. 32 297 87 44
• tel. 32 297 87 44