W świetle przepisów prawa, monitoring wizyjny w miejscu pracy może być stosowany przez pracodawcę wyłącznie w określonych celach, takich jak:
- zapewnienie bezpieczeństwa pracowników,
- ochrona mienia,
- kontrola produkcji
- zachowanie tajemnicy informacji
Pracodawca ma obowiązek poinformować pracowników o zamiarze wprowadzenia monitoringu, jego zakresie, celach oraz miejscach, gdzie będą zainstalowane kamery.
Dane z monitoringu mogą być przechowywane maksymalnie przez 3 miesiące, chyba że nagrania są dowodem w postępowaniu. Kamery nie mogą być instalowane w miejscach naruszających prywatność pracowników, jak np. w szatniach, stołówkach czy toaletach. Ponadto, wprowadzenie monitoringu wymaga odpowiedniego zabezpieczenia danych, zgodnie z RODO.
Pracodawca ma prawo stosować różne rodzaje monitoringu w miejscu pracy, ale musi to robić zgodnie z przepisami. Oprócz monitoringu wizyjnego, który służy do ochrony mienia i zapewnienia bezpieczeństwa, istnieją także inne formy monitoringu, takie jak:
-
Monitoring poczty elektronicznej – może być stosowany do kontroli narzędzi pracy, ale pracodawca musi poinformować pracowników o jego zakresie i celu.
-
Monitoring lokalizacji GPS – wykorzystywany w pojazdach służbowych do kontroli tras i efektywności pracy.
Każdy z tych rodzajów monitoringu musi być uzasadniony i stosowany z poszanowaniem prywatności pracowników, a pracodawca ma obowiązek odpowiednio ich poinformować. Przechowywanie danych z monitoringu musi być zgodne z przepisami RODO, a dostęp do nich ograniczony.
Pracodawcy powinni regularnie weryfikować, czy stosowanie monitoringu jest nadal uzasadnione, aby nie naruszać praw pracowników.
Więcej szczegółów znajdziesz tutaj:
Poradnik Przedsiębiorcy
